Rond 2006 kreeg ik voor het eerst zware buikpijn. Ik had meerdere maagzweren, maar welke medicatie ik ook kreeg, genezen deed ik niet. De pijn werd steeds erger. Mijn leven werd een lijdensweg. Elke nacht werd ik wakker van de pijn. Ik was voortdurend misselijk en onbeschrijflijk moe.
Ik had een druk leven toen; samen met mijn echtgenoot baatte ik een zaak uit. De klantencontacten, de boekhouding, alles moest blijven doorgaan, maar ik werd zieker en zieker. We besloten onze zaak te stoppen, ik kon het echt niet meer aan. Drie jaar lang onderging ik allerlei onderzoeken, telkens weer kreeg ik te horen dat ik niks ernstigs had. Er werd me aangeraden om te ontspannen, op reis te gaan, te genieten. Maar de rust, de schoonheid van de natuur, de lieve mensen om me heen, niets hielp.
Het ging van kwaad naar erger. Ik vermagerde tien kilo op twee maanden tijd. En nog werd ik niet geloofd. Mijn huisarts liet me in 2009 via spoed opnemen in Gasthuisberg Leuven. Daar werd ontdekt dat ik NET had. Primaire tumor op de pancreas, met uitzaaiingen in de lever. Onze wereld stond stil, maar tegelijk voelde ik me begrepen. Eindelijk in goede handen. Jammer genoeg heb ik drie kostbare jaren verloren. Voor een operatie is het te laat, maar dankzij de juiste medicatie voel ik me beter nu.
Ik laat de moed niet zakken. Ik voel mij gesteund door mijn lieve echtgenoot, mijn familie en vele vrienden, en de goede, hoopgevende verzorging van het UZ Leuven. De vrienden van de vzw NET & MEN Kanker betekenen ook heel veel voor mij. We begrijpen elkaar, en door hen weet ik dat ik niet de enige ben in deze strijd.
Neuro-endocriene tumoren (NET) ontstaan uit cellen in het die hormonen produceren. Ze zijn weinig bekend en zeldzaam en worden vaak te laat gediagnosticeerd. Patiënten met NET kunnen terecht bij de vereniging vzw NET & MEN Kanker.