RaDiOrg is samen met VPP, la LUSS en BOKS op regelmatige basis in overleg met het RIZIV naar aanleiding van de coronacrisis. Eén van de vragen die momenteel onderzocht worden is de terugbetaling van FFP2 maskers voor hoogrisicopatiënten. Het gaat om een erg beperkte groep patiënten aangezien voor de meeste situaties de algemene voorzorgsmaatregelen en mondmaskers genoeg bescherming bieden, ook voor patiënten met chronische aandoeningen. Een kleine groep hoogrisicopatiënten krijgt evenwel van zijn behandelend arts te horen dat een FFP2 masker een noodzakelijke voorwaarde is om veilig te kunnen blijven werken. Het is dan dát of preventieve quarantaine.
Het gaat om uitzonderlijke situaties en vaak ook om mensen met een buitengewone motivatie om te kunnen blijven werken.
Zoals voor veel patiënten met een uitdagende aandoening is gaan werken echter méér dan zomaar een job. Uit werken haal je voldoening en zelfwaarde; je job zorgt ook voor sociale contacten.
Zo bijvoorbeeld ook Jan, 32 jaar, met een metabole ziekte die hem tot hoogrisico patiënt maakt. Hij wil gaan werken en kreeg daarvoor de toestemming van zijn arts, mits hij zich beschermt met een FFP2 masker. Hoewel het nog niet met gedegen wetenschappelijke studies is bewezen, achten artsen het een te groot risico om deze voorzorg niet te nemen bij patiënten met bepaalde diagnoses. Want houden collega’s op de werkvloer steeds consequent afstand? En/of dragen ze altijd een mondmasker? Nee, daar durven noch de behandelende artsen, noch de patiënt-werknemer zomaar op vertrouwen.
Jan is niet alleen. Ook Monique, eveneens hoogrisico patiënt volgens haar arts, wil als kapster aan de slag blijven. En Carole werkt dan weer met mensen met een mentale beperking die zelf geen mondmaskers dragen. Voor hen allemaal telt het algauw op: één masker voor de voormiddag, één voor de namiddag. Bij grote hitte, worden dat er algauw twee voor de voormiddag, en twee voor de namiddag, want de maskers worden vochtig en daardoor onbruikbaar. De kostprijs is 7€ per masker. Dat telt op, zeker voor iemand met een laag inkomen.
Enig rekenwerk en sommigen van hem zouden kunnen concluderen dat ze door thuis te blijven met een leefloon of een tegemoetkoming nagenoeg evenveel overhouden.
Voor Jan, Monique, Carole en mensen zoals zij – vaak nog jonge mensen die actief willen zijn en blijven – vragen we dat de overheid de terugbetaling van FFP2 maskers regelt. Terugbetaling op basis van het oordeel van de behandelende arts, zodat deze mensen veilig aan de slag kunnen blijven.
Het gaat om een maatregel voor een beperkte groep mensen, zoals vaak bij uitdagingen die specifiek zijn voor zeldzame ziekten. Maar uitzonderlijk of niet, ook deze patiënten willen met een gerust hart actief kunnen blijven. In het licht van de gigantische inspanningen om activiteit van vele groepen te faciliteren, rekenen we erop dat deze maatregel om een gemotiveerde maar kwetsbare minderheid actief houden, er snel doorkomt.
